Rhodesian Ridgebacks baasjes Iva en Marcel hadden hun handen vol: twee kinderen, drie volwassen viervoeters -Cuba, Naru en Sansa-, twee nesten, vierentwintig puppies, drieëntwintig nieuwe baasjes, honderdtwintig kilo DARF (per week) en ontelbaar veel knuffels en gezelligheid.
Vanaf het moment dat Iva kennis maakte met een Rhodesian Ridgeback, wist ze: ‘Zo’n hond wil ik!’ Ze blikt terug: ‘Ik vond de hond prachtig. Groot, mooie kop, warme uitstraling. Maar van het karakter van de ‘pronkrug’ wist ik nog helemaal niets. Daar moest ik me dus nog wel even goed in verdiepen. Ik leerde dat het fijne gezinshonden zijn. Ze zijn actief maar ook heel relaxed, betrouwbaar en eigenzinnig. Het ras past echt bij ons.’
Rhodesian Ridgebacks zijn actieve honden. Ze hebben een flinke portie beweging nodig. ‘Naast de gewone wandelingen neem ik tijdens het hardlopen of fietsen altijd een van de honden mee. De dames lopen het eerste stuk aan de riem en mogen daarna lekker los. Cuba is niet zo lief voor honden en andere dieren. Hem kunnen we beter aan de lijn houden. Gaan we naar een plek waar we een kilometer weg kunnen kijken en weet ik zeker dat er geen andere dieren zijn, dan mag hij los. Die plekken zoeken we dan ook geregeld op.’
‘Als we weten dat we een drukke dag hebben, nemen we de honden in de ochtend mee fietsen. Zo kunnen ze in korte tijd toch veel kilometers maken en hebben ze daarna alle tijd om lekker te chillen. Ik neem één hond mee als ik ga fietsen, Marcel heeft de de honden nog net iets beter onder appèl dan ik. Hij neemt ze gerust alledrie tegelijk mee op de fiets.’
Niet alleen wordt er lekker gesport met de viervoeters, Iva en Marcel zijn zeven jaar geleden ook met hun ridgebacks gaan fokken. ‘Inmiddels hebben we vijf nesten gehad. We willen niet meer dan drie nestjes per teef. Maar dat hangt ook af van wat het met de moederhond doet. Heeft het veel impact op haar? Kan ze het lichamelijk aan? Dat nemen we altijd mee in de overweging of we ze nog eens laten dekken. Dharabu is puur een hobby en niet om de hypotheek mee te betalen. Het moet leuk en vooral verantwoord blijven.’
Het ene moment heb je 3 honden in huis, het volgende moment 27. ‘Dat Naru en Sansa tegelijk drachtig zouden worden hadden we niet gedacht. In het verleden zat het regelmatig tegen, dan mislukte een dekking. Nu waren de dames tegelijk loops en hebben we ze ook tegelijk laten dekken. Het lukt vast bij één, denk je dan. Dat liep even anders, haha! De dierenarts voelde al snel dat ze allebei flink wat puppies in hun buik hadden. In totaal 20 tot 23, dacht hij. Uiteindelijk werden er in oktober 2020 24 pups geboren.’
27 honden in huis vergt een plan van aanpak. ‘Uit ervaring wisten we dat puppies vanaf de vierde of vijfde week meer aandacht nodig hebben dan in de eerste weken. Ze gaan meer op onderzoek uit, krijgen DARF vers vlees, beginnen met zindelijk worden en moeten dus naar buiten… Omdat we niet in wilde leveren op het sociale aspect van de puppies, de hygiëne en de voeding, namen Marcel en ik allebei vier weken vrij van ons werk. Ook van onze kinderen kregen we de nodige hulp. Zoveel pups is een flinke uitdaging, maar als gezin is het ons allemaal goed gelukt. Daar ben ik echt trots op.’
Dat de puppies tijdens de coronacrisis werden geboren, gaf het gezin nog een extra uitdaging. ‘Normaal gesproken komen nieuwe baasjes vanaf drie weken elk weekend langs om bij hun pup te kijken, even te knuffelen. Logisch, ze willen hun nieuwe viervoetertje natuurlijk op zien groeien. Maar nu was even op bezoek komen niet zo vanzelfsprekend, we moesten de maatregelen tegen het coronavirus naleven. Om de nieuwe baasjes toch zoveel mogelijk te laten zien van hun pups, hingen we boven beide nestjes een camera op. Deze ging elke ochtend vroeg aan en zetten we ‘s avonds pas uit. Door in te loggen konden nieuwe baasjes hun pup bekijken wanneer ze maar wilden.’
‘Toen de pups vier en zes weken oud waren hebben we wél een kort bezoekmoment gehad. We konden hen een kennismaking met hun nieuwe gezinslid niet onthouden. 23 gezinnen op bezoek laten komen met inachtneming van de maatregelen van de overheid en adviezen van het RIVM was een aardige uitdaging. Maar het is beide keren gelukt.’
Niet alleen gaven Iva en Marcel alle nieuwe baasjes hun kersverse, gezonde pup mee naar huis, maar ook goed advies en een puppypakket van DARF. ‘Ons advies was onder andere: ‘Ga door met het voeren DARF en laat de hond ook af en toe alleen.’ Dat laatste klinkt gek, maar als de lockdown straks voorbij is, is het beter voor de hond dat alleen zijn voor hem niet iets totaal nieuws is. Dus hoe verleidelijk het ook is de pup mee te nemen: gewoon af en toe in de bench en zonder hond de deur uit. Omdat ik zelf een trouwe klant van DARF ben, en we nu met 120 kilo per week toch wel grootverbruikers genoemd konden worden, kregen we puppypakketten om mee te geven aan de nieuwe baasjes. Hierin zaten brokken, worsten, een speeltje en een folder met informatie. hartstikke leuk natuurlijk.’
‘Toen de 23e pup was opgehaald konden de camera’s boven de nesten uit. Wat er met pup nummer 24 is gebeurd? Die hebben we natuurlijk zelf gehouden.’
Ook Saskia is trots baasje van een Rhodesian Ridgeback. Haar verhaal lees je hier.
